W tym miesiącu gościmy w naszej sekcji „Partnerzy projektu” Annick Spaans ze ZLTO (Holandia). Annick wyjaśni nam swoje zaangażownie w projekt NetPoulSafe i kluczową rolę jaką pełni ZLTO w budowaniu sieci NetPoulSafe.
Witaj Annick, czy mogłabyś nam wyjaśnić, jakie jest twoje stanowisko w ZLTO i jakie są twoje obawy dotyczące ogólnie bezpieczeństwa biologicznego?
Nazywam się Annick Spaans i pracuję jako kierownik projektów w ZLTO. ZLTO to organizacja która reprezentuje interesy rolników i hodowców w południowej części Holandii. Do naszego stowarzyszenia należy około 13.000 rolników i hodowców. Współpracujemy razem z nimi nad produkcją zdrowej żywności w sposób innowacyjny i zrównoważony. Jestem Ekspertem w Projektach dot. Bezpieczeństwa Żywności i Zdrowia, w którym pracuję głównie w obszarze zdrowia zwierząt i bezpieczeństwa biologicznego w różnych sektorach zwierzęcych. W imieniu ZLTO jestem zaangażowana w różne projekty europejskie H2020: DISARM, ROADMAP i oczywiście NetPoulSafe.
Moje obawy dotyczące bezpieczeństwa biologicznego są na dwóch poziomach. Po pierwsze, uważam, że nie tylko Producent powinien zapewnić dobre bezpieczeństwo biologiczne w gospodarstwie, ale także każdy odwiedzający fermę powinien czuć się za to odpowiedzialny, czyli również zespoły wyłapujące ptaki przed ubojem, dostawcy pasz czy sprzętu i doradcy. Myślę, że pod tym względem można poprawić komunikację między Producentem a osobami wizytującymi fermę. Po drugie, niepokoi mnie to, że o środkach bezpieczeństwa biologicznego czasami zapomina się, gdy pojawia się pilna sytuacja. Wyzwaniem jest, jak w praktyce zapewnić, żeby w takich sytuacjach bezpieczeństwo biologiczne było nadal priorytetem.
Dlaczego byłaś zainteresowana dołączeniem do projektu NetPoulSafe?
W dobie ptasiej grypy, w której mogą występować również inne choroby (odzwierzęce), ważne jest maksymalne zmniejszenie ryzyka wprowadzenia patogenów na fermy drobiu. Uważam, że w Holandii poziom bioasekuracji w fermach drobiu jest już dość wysoki, ale wciąż możemy pewne rzeczy dopracować. Dzięki bioasekuracji ferma jest tak silna, jak jej najsłabsze ogniwo.
Kim są zaangażowani członkowie Twojego zespołu i jaka jest ich rola?
W ZLTO pracujemy razem z Caroline Huetink i Martine Dellevoet nad projektem NetPoulSafe. Tworzymy dobry zespół w którym skupiamy się nad postępem projektu w Holandii. Caroline wspiera mnie głównie swoim wykształceniem weterynaryjnym, dużą siecią kontaktów i wiedzą na temat bieżących wydarzeń w tej dziedzinie. Martine pomaga w procesach finansowych projektu i wspiera poprzez kreatywne pomysły, aby jak najlepiej zrealizować projekt.
Organizacja GD jest podwykonawcą w projekcie. Wraz z Willemem Dekkersem z GD przeprowadzamy fazę walidacji, podczas której współpracujemy online z Producentami ferm pilotażowych oraz ich lekarzem weterynarii/i/lub doradcą w celu poprawy zgodności środków bioasekuracji na poziomie fermy.
Kolejną organizacją, z którą ściśle współpracuję, jest AVINED, która jest międzybranżową organizacją holenderskiego sektora drobiarskiego. AVINED pomaga w praktycznej realizacji projektu. ZLTO pomaga również w optymalizacji holenderskiego programu higienicznego AVINED co jest sytuacja korzystną dla obu stron.
ZLTO jest liderem WP1, którego misją jest tworzenie sieci AKIS. Czy możesz wyjaśnić, czym jest AKIS i dlaczego ważne jest zbudowanie sieci AKIS dla projektu NetPoulSafe?
AKIS (System Wiedzy i Innowacji w Rolnictwie) to użyteczna koncepcja, która łączy ludzi i organizacje w celu promowania wzajemnego uczenia się, generowania, udostępniania i wykorzystywania technologii, wiedzy i informacji związanych z rolnictwem. Silny AKIS jest niezbędny do stymulowania inicjowania i rozwoju innowacyjnych projektów, rozpowszechniania ich wyników i jak najszerszego ich wykorzystania.
Staramy się zaangażować cały łańcuch wartości drobiu w NetPoulSafe, aby znaleźć lepsze wsparcie dla zgodności z bezpieczeństwem biologicznym w całym sektorze.
Jak obecnie wygląda sieć NetPoulSafe AKIS i jak udało Ci się do tej pory współtworzyć tę sieć AKIS?
W tej chwili mamy kontakt z 750 podmiotami w ramach sieci AKIS w projekcie w siedmiu uczestniczących krajach europejskich. Ponad połowa sieci AKIS (55%) stanowią Producenci. W jednej czwartej sieć składa się z instytutów badawczych, doradców i lekarzy weterynarii i pozostała jedna czwarta z szerokiej gamy ważnych podmiotów w łańcuchu, takich jak organizacje producentów, instytucje publiczne i integracje. Podmioty te wzięły udział w różnych działaniach, takich jak przeprowadzanie wywiadów na temat bezpieczeństwa biologicznego, ocena nowych wersji narzędzia BioCheck, a także zaangażowały się w fazę walidacji środków wspierających na fermach pilotażowych i/lub działań w komunikacji.
Jakie są następne kroki?
Chcielibyśmy zgromadzić członków AKIS, aby ułatwić wymianę wiedzy. Planujemy organizację spotkań online, zarówno na poziomie krajowym, jak i międzynarodowym. Zgodność środków bioasekuracji będzie tematem tych spotkań, ale w szerszej perspektywie bezpieczeństwa żywności i ochrony produkcji żywności. W rezultacie spotkania te będą stanowić wartość dodaną dla całej sieci AKIS.
Rozpoczynasz teraz fazę walidacji środków wspierających wdrażanie bioasekuracji w holenderskich gospodarstwach. Czy możesz nam powiedzieć, co planujesz w najbliższych tygodniach i czego od tego oczekujesz?
W Holandii mamy roczny plan spotkań online, w których łączymy sesje grupowe i coaching na poziomie gospodarstwa. W marcu rozpoczęliśmy spotkania z hodowcami drobiu oraz ich lekarzami weterynarii i doradcami. Najpierw odbyliśmy walne zgromadzenie na temat bezpieczeństwa biologicznego. Dwa tygodnie później odbyliśmy spotkanie, aby wyjaśnić metodologię coachingu, która zostanie zastosowana w kolejnych sesjach. W maju odbyliśmy spotkanie dla każdego podsektora na temat zagospodarowania przestrzennego gospodarstw, podczas którego wykorzystaliśmy zdjęcia satelitarne Google Maps oraz program Paint 1D. Ponadto rolnicy pokazali sobie nawzajem swoje gospodarstwa, używając zdjęć przedstawiających najważniejsze obszary bezpieczeństwa biologicznego. Uczestnicy wskazują, że spotkania stają się coraz ciekawsze.
Po okresie letnim zaczniemy od coachingu na poziomie gospodarstwa – Producenci będą współpracować ze swoim lekarzem weterynarii/i/lub doradcą paszowym nad działaniami na rzecz poprawy bioasekuracji. Spodziewam się, że dzięki ułatwieniu tych sesji coachingowych, bezpieczeństwo biologiczne ponownie stanie się wyższy priorytet, dopracowane na poziomie fermy, a plan działania zostanie wprowadzony w celu jego wdrożenia i utrzymania.
Co jeszcze chcesz dodać?
Początkowo głównym powodem prowadzenia online szkoleń coachingowych był kryzys związany z COVID. Tymczasem istnieje znacznie bardziej naglący powód takiego podejścia online: trwająca ptasia grypa. Dzięki tym spotkaniom możemy uzyskać więcej korzyści, zmniejszając w ten sposób ryzyko wprowadzenia choroby na farmę. Jak dotąd obserwujemy w tym zakresie sukces!